Κάνοντας λόγο για τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ.Σεραφείμ ανέφερε πως «λείπει πολύ. Αυτός είναι ο
κοινός τόπος όλων των υγιώς σκεπτομένων ανθρώπων. Λείπει το πνεύμα του, η ευψυχία του, η γενναιότητά του, η αυτοθυσίαστικη του αγάπη, το βαθυνούστατο της κρίσεώς του και των προσεγγίσεων του στα θέματα του βίου μας και κυρίως το μεγάλο του μήνυμα για ενότητα του λαού μας».
«Αυτά τα μηνύματα είναι διαχρονικά» προσέθεσε ο Σεβασμιώτατος, «γιατί παραμένει ζωντανός στη μνήμη της Εκκλησίας και ασφαλώς στη ζωή του Θεού ως αιώνιος και διαχρονικός άνθρωπος».
Ενθυμούμενος την εποχή της συνεργασίας του με τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο ως Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας υπογράμμισε «ότι πρόκειται για έναν πρωτιστεύοντα Πρωθιεράρχη της Εκκλησίας, τεραστίων διαστάσεων, ανεπαναλήπτου παρουσίας. Ένα δώρο του Θεού στον κόσμο. Δυστυχώς έφυγε από κοντά μας, μετέστη από τα ατυχή γεγονότα του κόσμου τούτου, στην αιώνια μακαριότητα των ουρανών και πρεσβεύει, πιστεύω, για όλους εμάς».
Σε άλλο σημείο της αναφοράς του ο κ.Σεραφείμ υπογράμμισε πως «το πνεύμα του, ο λόγος του, το κήρυγμα του, η πορεία της ζωής του, εμπνέουν και οδηγούν την καθημερινότητά μας και μας καλούν σε επίγνωση».
Απαντώντας στο εάν ο λόγος του παραμένει επίκαιρος, σημείωσε ότι «δεν είναι μόνο επίκαιρος ο λόγος του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου, αλλά είναι τρομακτικά και ουσιωδώς αναγκαίος», συμπληρώνοντας παράλληλα πως λόγος του καλούσε σε επίγνωση των αξιών της ιδιοπροσωπίας του γένους μας, χωρίς εθνικισμούς και παθογένειες, αλλά με φιλοπατρία, αλήθεια και με θυσιαστική διακονία.
Τόνισε πως αγάπησε την Ελλάδα με όλη τη δύναμη της καρδιάς και της υπάρξεώς του. «Πέθανε από αγάπη για αυτή τη χώρα» είπε χαρακτηριστικά, συμπληρώνοντας πως «το μήνυμα της ζωής του παραμένει διαχρονικά επίκαιρο. Χρειάζεται επιστροφή στα ζώπυρα του γένους…»
Επεσήμανε πως ήταν πηδαλιούχος σωστός, τιμονιέρης πραγματικός και άνθρωπος με τεράστια προσωπική περιουσία λόγου, κρίσεως, γνώσεως, ευφυΐας. Ένας πολυτάλαντος και εκπληκτικός άνθρωπος και γι αυτό μπορούσε να σταθεί απέναντι σε σκοτεινές δυνάμεις. «Αντιστάθηκε με πνεύμα ηρωισμού και αυτοθυσίας ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος και είχε μέσα του την πίστη στο Θεό, η οποία του έδινε αυτή την δυναμική και αυτόν τον τεράστιο πνευματικό δυναμισμό», είπε χαρακτηριστικά.
Σημείωσε πως είχε ηρωικά πρότυπα στη ζωή του, επίγνωση της Αποστολής του και έμπνευση από τον ηρωισμό των Αγίων.
«Να ακούσουμε τις διδαχές και τα μηνύματά του και να τα κάνουμε πράξη. Νομίζω δεν θα υπάρχει καλύτερο μνημόσυνο από αυτό το γεγονός», είπε καταλήγοντας ο Σεβασμιώτατος.
Στην εκπομπή παρενέβη και ο Αντιπρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του ομίλου ALPHA π.Δημήτριος Φουρλεμάδης ο οποίος αναφέρθηκε σε στιγμές από την συνεργασία του με τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο.
«Μπορώ να πω σήμερα, μετά από 7 χρόνια, ότι Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος δεν ξαναγεννιέται», είπε ο π.Δημήτριος, συμπληρώνοντας πως «συνδύαζε την ευφυΐα που πρέπει να έχει ένας πνευματικός ηγέτης, την κατάρτιση την Εκκλησιαστική και την Πανεπιστημιακή, αλλά και ταυτόχρονα ήταν ένας άνθρωπος απλός που μιλούσε στην καρδιά των ανθρώπων».
Μιλώντας για την προσφορά και το έργο του στην Εκκλησία ανέφερε ως σημαντικότερα την αναδιοργάνωση της Ιεράς Συνόδου, την ανάπτυξη της Φιλανθρωπίας, τοπ γεγονός ότι προέβαλε την Εκκλησίας μας στο εξωτερικό, την ανάπτυξη των διορθοδόξων σχέσεων ενώ ως κορωνίδα σημείωσε το άνοιγμά του στην νεολαία.
«Ήταν μαχητικός, είχε ένα χαρακτήρα δυναμικό. Ένα χαρακτήρα που μπορεί να ήταν συγκρουσιακός, αλλά πάντοτε για το καλό της Εκκλησίας και το καλό των πιστών», είπε με έμφαση τονίζοντας ταυτόχρονα πως είναι σημαντικό το έργο που άφησε «αλλά και μια σκέψη δική του η οποία έμεινε ανεξίτηλη: πως ο λαός μας μπορεί να επιβιώσει έχοντας το Ελληνικό Πνεύμα και θύμηση της καταγωγής κα των παραδόσεών του».
Ο π.Δημήτριος ανέφερε πως ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος ανησυχούσε για το ξέφτισμα των αξιών, των αρχών και των παραδόσεών μας, ήταν εργασιομανής, ανήσυχο πνεύμα και ακούραστος στη Λειτουργική του Διακονία. «Ήταν φιλακόλουθος. Ποθούσε το θυσιαστήριο. Εμείς οι νεότεροι διδασκόμεθα».
Τον χαρακτήρισε ως άνθρωπο χαμογελαστό, με πηγαίο χιούμορ και αναφέρθηκε ιδιαίτερη στην αγάπη που έτρεφε για τους νέους.
«Ήταν συνετός. Είχε πολλά χαρίσματα. Αγαπήθηκε και μισήθηκε θανάσιμα. Σήμερα μόνο έχει αγαπηθεί γιατί αυτοί που τον μίσησαν, τον αγάπησαν εκ των υστέρων», τόνισε ο π.Δημήτριος, κάνοντας παράλληλα λόγο και για την έγνοια που είχε για τους συνεργάτες του. «Ήταν ένας στοργικός πατέρας», είπε.
Αναφερόμενος στις τελευταίες επί γης στιγμές του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου σημείωσε πως αντιμετώπισε την όλη δοκιμασία της υγείας του με Προσευχή και λίγες ώρες πριν ξεψυχήσει ζήτησε από τους Ιερείς να τελέσουν το Μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου. «Ήταν ένας καρτερικός, υποδειγματικός ασθενής, αλλά ταυτόχρονα και πολύ πνευματικός ηγέτης».